…. 3 jaar geleden werd ik wethouder wijkzaken. Veel sentiment en veel gezeur aan mijn tafel ove mensen die iets wel of niet mogen, mensen die ontevreden zijn en over miniscule bedragen die wel of niet toegekend werden. Alleen maar negativiteit. Daar werd ik helemaal niet blij van. En als ik niet blij ben, wordt het er niet leuker op. Niet voor mijzelf en niet voor anderen. Terwijl ik zeker wist dat er zoveel moois gebeurt in onze stad. Ik moest naar buiten. Weg bij die vergadertafels. En ik niet alleen, ook al die mensen die zeuren moeten maar mee. We gaan fietsen!
Nou was niet iedereen gelijk enthousiast. Een wethouder, ongecontroleerd de wijken in. Dat is vragen om problemen. En zeker die Van Lunteren. Die angsthazen zijn allemaal geloochenstraft. Want, wat een prachtige tochten hebben we gemaakt. En wat een fantastische mensen hebben we ontmoet. Er zijn er hier nu een stuk of 50. En wat doen jullie met zijn allen mooi werk. Voor de buren, de buurt, het dorp de stad. De energie spatte er meteen vanaf. De kleine projecten zoals Jos die in zijn eentje een koffiehoek organiseert aan de Doornboslaan. Tot aan de grote projecten zoals in de Belcrum waar gezamenlijk de opening van ons nieuwe station tot grootse proporties werd verheven. En alles daar tussen in.
Mensen maken de stad! Het werd duidelijker dan ooit.
Zoveel gebeurt er ook zonder onze bemoeienis. We zijn vaak niet nodig als gemeente. Juist liever niet. Weg blijven graag. Althans of je moet met bonbons komen. En waar we wel nodig zijn blijkt het vaak super gesmeerd te lopen. Zoals met onze kanjer van Opgeruimd Breda die alle wijkdeals in haar eentje bestiert. Duizenden vrijwilligers zitten er achter. Het kan dus wel: Een toffe ambtenaar! En ze is niet de enige weten jullie zelf inmiddels ook.We hebben er dan ook veel van geleerd op het stadskantoor. De afdeling wijkzaken is steviger dan ooit gepositioneerd nu in de organisatie. Als zij aan de bel trekken bij collega’s gaan er makkelijker deuren op. De meedenk-stand wordt steeds makkelijker gevonden.Ook denken ze meer dan voorheen volwaardig mee aan de ontwikkeling van de stad. Bijvoorbeeld Linie waar we de wijk in een keer fysiek, sociaal en maatschappelijk benaderen in plaats van een voor een en langs elkaar heen werkend. Zoveel energie als dat oplevert.
Al jullie verhalen hebben daar meer dan je kunt vermoeden aan bijgedragen. En evenzoveel dank ook aan de raadsleden die meefietsten. Sommige bijna alle tochten. Peter (CDA), Maddy (D66), Paulien (VPB). Jullie enthousiasme werkte aanstekelijk. Ik neem aan dat ik ook namens jullie spreek met mijn dank aan deze mensen.
Voor we gaan proosten nog even dit. Altijd bescheiden op de achtergrond. Ze heeft al die tochten wel super georganiseerd. Dank, na de verkiezingen gaan we gewoon weer verder, toch? En mensen, Ze heeft ze niet alleen georganiseerd, ze heeft ze tot slot ook nog eens allemaal in een mooi boekwerkje samengevat voor ons allen. Een ode aan jullie, de mensen die de stad maken. Zowel buiten als op het stadskantoor. Voor jullie allemaal een exemplaar.
Ik dank jullie wel! ….
Gesproken woord telt zeggen ze dan. Toespraak op de fietstochten-nieuwjaarsborrel afgelopen dinsdag.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!