“Geen grapjes nu over andere regio’s Patrick, het is feest in WBO” aldus een zorgaanbieder afgelopen woensdag. Op het stadskantoor tekenden we de contracten met alle aanbieders van jeugdhulp. Het werd een feestelijk moment. Want er valt wel wat te vieren. In West Brabant Oost doen we namelijk zaken op basis van gelijkwaardigheid. In goed overleg met elkaar, met respect voor ieders belang en vooral met het kind centraal.

 

In 2014 was het voor de gemeente allemaal nog hartstikke nieuw en spannend. We hadden geen idee om welke kinderen het ging. dat jaar stond dan ook continuiteit van zorg centraal, ieder kind moest  de zorg houden die het daarvoor al kreeg. We kwamen tergend langzaam op gang met die onderhandelingen maar waren aan het einde van de rit wel als eerste regio klaar.

Wat kochten we eigenlijk in? Dat leerden we pas afgelopen 2 jaar. Met vallen en opstaan, maar vooral in goed overleg. Aan mijn tafel geen gesprekken over P maal Q (prijs maal aantal bedden of hulptrajecten). Aan mijn tafel vooral het goede gesprek over wat we nu eigenlijk willen. Wat is het beste voor het kind. Dat geeft vertrouwen. Vertrouwen dat we samen bezig kunnen met de veranderingen in de zorg. Vertrouwen dat we elkaar helpen als het nodig is, ook de zorgaanbieders onder elkaar. Als we open en eerlijk zijn tegen elkaar mag het er ook best even hard aan toegaan. Zolang we aan het einde van de rit maar samen verder kunnen bouwen  aan de goede jeugdhulp.

Nog voor we tekenden op woensdag zaten we maandag al met een aantal grote aanbieders (GGZ-Breda, Juzt, Amarant en Jeugdbescherming Brabant en SJSJ) aan tafel om het over de volgende stap te hebben. Hoe gaan we zorg en hulp aan onze kinderen nog beter maken. En dan geen rare visies of vergezichten maar direct uitvoerbare afspraken over pleegzorg, over de groep kinderen die wel goede zorg krijgen maar waarvan iedereen weet dat het elders beter zou zijn. Over gezamenlijke lobby naar Den Haag waar ze 2018 de jeugdwet gaan evalueren. Over nog veel meer. We hebben er zin in.

Fijn dat de zorgaanbieders hun best doen mee te bewegen. Want het is voor hen ook geen makkelijke opgaven geweest. Er moest veranderd worden met tot wel 30% minder geld. Tegelijkertijd de goede zorg garanderen aan die kinderen, heel veel mensen ontslaan, de werkwijze van de rest veranderen. Ook moesten ze ineens zaken doen met 380 gemeenten ipv 12 provincies, met elk een eigen administratiesysteem en eigen verantwoordingsvragen. Dat ze het volhouden, daar mag best af en toe wat respect voor getoond worden.

Dat we als wethouders en bestuurders die gezamenlijkheid uitstralen is hoopvol. Nog fijner is het dat er mensen zijn die het dan namens ons ook uitvoeren. Het is niet gebruikelijk om publiekelijk ambtenaren te noemen. Maar ze weten vast zelf wie ik bedoel. Het applaus woensdag aan het eind was dan ook niet mee dan terecht. We hebben een mooi team hier in West Brabant Oost.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

8 + drie =